"Kitaplardan çok uzaklaştım, sayfalar arasında gezinmek artık bana külfet gibi geliyor. Okumak, anlamak, bir bağlamda kalmak, bütünü koruyabilmek zihnim için zorlayıcı. Zaten zaman da artık telaş içerisinde geçiyor. Bana hak ve güç tanımıyor zaman, saydıklarımı yapabilmem için. 

      Hayal etmeyide bıraktım sevgili dost. Bu belki de iyi haber ama şu an ki durumum bir hayalperestten çok daha kötü. Uyutuluyor gibiyim, gözüm açık kalbim kapalı bir şekilde uyutuluyor gibi... Dedimya zamana, eylemlerime hükmüm yokmuş gibi, işte öyle bir uyutulma! sevgili dost, geçmişin yerini yel aldı. Senin gidişinle hayatıma değer katan her şey açıkta kalan bir ekmek gibi küf tuttu yenilmez, tat vermez oldu. Ben bu küfle kaldım. Ne mi yaptım? Büyükçe bir kabarede eski taş plaklarla birlikte kutladım yalnızlığı. 

yazar: Yusuf Dündar